(4جلسه)
دنیای امروز به کجا رسیده است؟!...
چرا این مسئله که بیمارستانها پر از بیمار است و سلامت جسم، حتی در جوانان هم وجود ندارد، برای ما طبیعی شده؟ چرا معماری شهرها به جای اینکه بر مبنای مهندسی اسلامی باشد، بر اساس تکنولوژی غرب بنا نهاده شده؟ اصلاً چرا این قدر از طبیعت بکر، فاصله گرفتهایم؟! اگر تمدن شیعه را بشناسیم، درمییابیم که آنچه امروز ما به عنوان حیات زمینی قبول کردهایم، عین ممات است! هر چند آن قدر برایمان عادی شده که نمیتوانیم به راحتی این موضوع را ادراک کنیم و حتی تصور زندگی بدون حاکمیت تکنولوژی، برایمان محال است.
خداوند در بیان داستان سجدهی فرشتگان بر آدم، با آیهی "إِنِّی جاعِلٌ فِی الأرْضِ خَلیفَةً"، تمدن انسانی در زمین را برای فرشتگان ترسیم میکند که همان خلافت الهی است. بنا بر آیات، مدنیت انسان، آنجاست که علیرغم نحوهی بودنش که فساد و خونریزی است، با ظهور اسماء الهی، به عالم شهادت، رنگ و بوی غیب بزند؛ چرا که عالم اصلی انسان، عالم غیب است.
برای روشنتر شدن موضوع، در این بحث با عالم دینی و دینداری و دو مفهوم "با من" و "در من" آشنا میشویم و درمییابیم که چون فرهنگ ما، اصالت دادن به "با من"هاست، اسماء الهی و عالم درون خود را پیدا نکردهایم؛ لذا به جای اینکه از ابزار طبیعت برای رسیدن به هدفمان استفاده کنیم، خود را فدای این ابزار کردهایم و لذا علیرغم اینکه دینداریم، مرتکب گناه هم میشویم!
نظرات کاربران